Vakantie Zakynthos - Anette en Bert - 02 mei t/m 22 mei 2022





maandag 2 mei 2022 - Reis van Eindhoven naar Zakynthos

We vertrokken op maandagochtend om 10.00 uur. Eerst met de bus naar het station, toen met de trein naar Schiphol. De reis ging vlot, maar op Schiphol was het erg druk vanwege de stakingen en het personeelstekort. Toen we eindelijk door de douanecontrole waren moesten we snel doorlopen, want onze vlucht stond al op de borden met de aanduiding "gate gaat dicht". Maar we waren nog op tijd. De vlucht ging zonder problemen en in het begin van de avond kwamen we aan bij het appartementencomplex "Two brothers" in Kalamaki. We hadden inmiddels honger gekregen en gingen eten bij Dias, een restaurant dat een eindje van de hoofdweg af lag. Het was er niet duur en het eten was erg lekker. De porties waren behoorlijk ruim en honger hoefden we dus niet meer te hebben. Aan de eigenaar vroegen we of hij een geschikt adres wist waar we een auto konden huren. Hij schreef de naam op van een goede kennis van hem en legde uit waar het was. Dat zou morgenochtend één van onze eerste acties zijn.

dinsdag 3 mei 2022 - Auto gehuurd en eerste verkenningsrit naar Keri

We hadden wat te eten meegenomen voor het ontbijt en dat kwam nu erg goed uit. Na het ontbijt met koffie liepen we naar Autolux aan de hoofdweg, niet ver bij ons vandaan. Na wat informatie en uitleg tekenden we de papieren en even later konden we op weg. We reden eerst in noordelijke richting naar Zakynthos stad. We lieten de stad liggen en wilden eigenlijk in noordelijke richting verder rijden, maar op de één of andere manier liep het anders. We reden via een afslag uiteindelijk weer naar het zuiden en omdat het niet echt uitmaakte waar we naar toe gingen, reden we toen door naar Lithakiá. Vandaar reden we naar de kust, naar Porto Koukla. Het strand daar was niet erg bijzonder, maar het weggetje tussen de olijfbomen door is bijzonder mooi. Heel veel oude olijfbomen omzomen daar de weg en het geheel zag er bijzonder mooi uit.

Na Porto Koukla gingen we verder naar het zuiden, tot aan het einde van de weg. Een eindje ten zuiden van Kerí hield de weg op bij de vuurtoren. Er was daar echter niet veel te zien. Op de terugweg keken we nog even rond in Keri, een echt Grieks traditioneel dorp, maar niet echt heel bijzonder. Daarna sloegen we nog af naar de haven van Keri, een gezellige plek met vissersbootjes.

Na Keri verkenden we het strand tussen Laganas en Kalamaki. Laganas zelf is erg toeristisch en zo ook het nabijgelegen strand. Veel verder in de richting van Kalamaki was het strand rustig. Misschien was dit een optie voor morgen. We keken ook nog op het strand ten oosten van Kalamaki, voorbij de opmerkelijke rotspartij, die het strand in twee delen verdeelde. Dit stuk was ook veel rustiger en misschien kozen we morgen voor dit stuk strand. Daarna reden we terug naar ons appartement in Kalamaki om te gaan eten.

woensdag 4 mei 2022 - Naar het Kalamakistrand en Gerakas

Na het ontbijt op ons balkon reden we de hoofdweg af naar de rotonde aan de oostkant van Kalamaki. Daar kon je linksaf naar de stad en rechtsaf naar het Kalamakistrand. We namen de afslag naar het strand en na korte tijd konden we het strand op. Het weer was prima. Er was volop zon en de temperatuur was goed. We genoten vier uren lang op het strand en brachten de tijd door met wandelen, zonnen, lezen, zwemmen en het nuttigen van onze traditionele salade.

Na een heerlijke middag stapten we in de auto en reden we in de richting van de hoofdstad. Vóór Chora namen we de afslag naar rechts, naar Argassi. We vervolgden de weg tot na Vassilikós. Daar hield de weg op en begon het mooie strand van Gerakas. Vanaf de eerst aanblik van het strand had je een prachtig uitzicht over het hele strand. Aan de oostkant wordt het strand omzoomd door een rotsketen, met een inham van zaagtandachtige rotsen. Het geheel is prachtig om te zien. We liepen een eindje over het strand en maakten mooie foto's en filmshots. We waren vastbesloten om hier nog eens terug te komen voor een hele dag op het strand.

We verlieten het strand en reden terug over het mooie schiereiland. Het was hier opvallend rustiger dan rond de baai van Laganas. Het landelijke karakter sprak ons erg aan. Ook waren hier nog verschillende stranden waar positieve reacties over werden vermeld op internet. Hoogstwaarschijnlijk gingen we hier nog meer verkennen. Nadat we nog een drankje op het balkon hadden gedaan en ons hadden opgefrist, aten we bij restaurant Ambrosia, net aan de overkant van de hoofdweg. Het was in de avond nog wel kil wanneer je buiten zat, maar het eten was erg lekker. Na een geslaagde dag liepen we terug naar "Two Brothers". Daar maakten we backups van de gemaakte foto's en films en gingen toen slapen.

maandag donderdag 5 mei 2022 - Naar Porto Vromi, Navaggio en Giri

Vandaag was het weer een rijdag, maar na het ontbijt reden we eerst naar de Lidl. De supermarkt ligt een eindje buiten Zakynthos stad, op de weg naar Kerí. Even later waren we klaar met onze boodschappen en reden we in de richting van Katastári. Een eindje verder bogen we af naar het westen, naar Mariés. Daar dronken we koffie, maar eerst bekeken we de kerk van Maria Magdalena. Volgens de overlevering maakte Maria Magdalena, samen met een andere Maria een reis naar Rome, om daar het evangelie te verkondigen. Ze maakten een tussenstop in Porto Vromi en vandaar gingen ze naar Mariés. Na de koffie reden we verder naar Porto Vromi. Ter herdenking aan Maria Magdalena stond hier een zuil met daarop de mededeling dat Maria hier destijds zou zijn gepasseerd. Het dorp Mariés is genoemd naar de twee Maria's. Porto Vromi kenmerkt zich door de lange zee-inham met zeer diep en helder blauwe water. De hagelwitte steentjes van het strandje steken prachtig af tegen het heldere water. We informeerden hier naar mogelijke trips naar het strand met het scheepswrak.

Na Porto Vromi reden we terug naar Anafonitria en omdat we nu zo dicht bij het punt waren, waar je het scheepswrak van bovenaf kon zien liggen, besloten we om door te rijden naar het uitzichtspunt. De wegbewijzering was erg belabberd en we reden dan ook een paar keer verkeerd. De laatste afslag misten we omdat de richting op het wegdek was geschreven, maar deze aanduiding was zo vervaagd dat we hem niet hadden gezien. Uiteindelijk kwamen we aan op de beroemde plaats, waar wereldwijd reclame voor werd gemaakt. De weg die 27 jaar geleden nog geheel onverhard was, is inmiddels geasfalteerd en het uitzichtpunt was ook veranderd, maar niet echt verbeterd. Vroeger moest je op het randje van de rots gaan staan om een foto te maken van het strand met het wrak. Daarvoor had je alle ruimte, maar het was ook wel gevaarlijk. Nu was er een balkonnetje gemaakt met een hekwerkje er omheen. Maar daar kon je eigenlijk maar met één persoon tegelijk staan, om een geschikte foto te maken. Achter ons stonden inmiddels mensen te wachten tot ze ook konden kijken. Het genot van het uitzicht was daarom niet erg lang. We hadden echter niet te klagen. Achter ons stond een stel met twee jonge kinderen, dat vertelde dat ze er twee jaar geleden ook waren geweest, in de zomerperiode. Toen zag het er zwart van de mensen....
BR> Nadat we de "beroemde" foto hadden gemaakt vertrokken we weer. We reden terug naar Mariés en vandaar naar Agios Leon. Daar sloegen we af naar Loucha en Giri. In de laatste plaats stapten we even uit om rond te kijken. Het was niet heel bijzonder want de meeste huizen waren verlaten; de luiken waren allemaal dichtgespijkerd. We hadden hier willen lunchen maar dat ging dus niet door. We reden terug naar Loucha en namen daar bij een eenvoudig tentje een Choriatiki met een glas plaatselijke wijn. Na de lunch reden we via Galáro en Sarakinado weer naar huis. We besloten om eerst een nieuwe wegenkaart te kopen. De oude kaart, die ik 27 jaar geleden had gekocht voor 350 drachmes, was niet meer up to date. Er was in de afgelopen tijd veel veranderd. Die avond aten we voor de tweede keer bij restaurant Dias.

vrijdag 6 mei 2022 - Naar Zakynthos-stad en gezongen op het Solomosplein

Vandaag was het flink bewolkt en de kans op strandweer was minimaal. We waren van plan geweest om naar het strand te gaan, maar veranderden het plan. We pakten onze muziekspullen in en reden naar Chora. Daar parkeerden we de auto, dicht bij het centrum en liepen al winkelend door de winkelstraat. Aan het einde van de winkelstraat kwamen we op het Dionysios Solomosplein. Het plein is genoemd naar de gelijknamige Griekse dichter. Hij is de dichter van het Griekse volkslied. Op het plein was het niet erg druk, maar er liepen toch regelmatig mensen op en neer. We bezetten een bankje, vlak bij het standbeeld van Solomos en zongen een flink stuk van ons gemengde repertoire. Na verloop van tijd stopte er een man met een fiets naast ons en vroeg geïnteresseerd waar we vandaan kwamen. Er ontstond een heel gesprek. Ondertussen kwam er een tweede man bij en beide heren begonnen een geanimeerde discussie over de politieke toestand in Griekenland. Eerst namen we zo goed en kwaad deel aan het gesprek, maar na een tijdje gaven we aan dat het wel weer eens tijd werd voor wat muziek. We vervolgden onze actie met een deel van ons Griekse repertoire. De ene man kwam op het bankje naast ons zitten en de andere zei gedag na een paar liedjes. Toen we uiteindelijk honger hadden gekregen besloten we om te stoppen. We hadden meer dan twee uur achter elkaar gezongen en gingen nu een plek opzoeken om te lunchen.

Na een rustige en uitgebreide lunch zochten we de auto weer op en maakten nog een ritje naar Tisilivi en Tragaki. Even voorbij Tragaki ligt het Gaïdarosstrand en we zochten het paadje op dat naar het strand leidt. De aanwijzingen hadden we op internet gevonden. Misschien is dit strand leuk om bij beter weer eens te gaan bezoeken. Na onze speurtocht reden we via een omweggetje terug naar Zakynthos-stad en vervolgens weer naar Kalamaki. We hadden ondanks het bewolkte weer een erg leuke dag gehad en een voldaan gevoel.

zaterdag 7 mei 2022 - Naar het Kalamakistrand

De weersverwachting voor vandaag was bewolkt en het kon zelfs een beetje gaan regenen, maar tijdens het ontbijt op het balkon werd duidelijk dat het stralend weer zou worden. We pakten onze strandspullen dan ook in en begaven ons naar het strand van Kalamaki. De vorige keer was de zee erg rustig geweest, nu was er flink wat golfslag. De zon was fel en warm. Het was daarom ook aan te raden om ons zonnescherm op te zetten. Op veel stranden op Zakynthos leggen de zeeschildpadden hun eieren op het strand en daarom is het verboden tentstokken en haringen in de grond te steken. Met behulp van de rotswand en een paar dikke losse stenen, zetten we het scherm op en konden daaronder de hele middag profiteren van een beetje schaduw. De middag vloog om en na wat lezen, bakken en zwemmen besloten we tegen de avond, om terug te gaan naar huis. We deden onderweg een paar boodschappen en vleiden ons daarna neer op ons balkon, waar de temperatuur in tegenstelling tot de voorbije dagen nog erg aangenaam was.

zondag 8 mei 2022 - Naar Volimes en Agios Nikolaos

Na het onbijt pakten we onze spullen in om te gaan rijden. Ons doel was Volímes. Daarna zouden we we zien. Via Lathakia en Kiliomeno reden we verder naar Agios Leon, Exo Chora en Anafonitria, om ten slotte te eindigen in Volimes. We reden eerst met de auto door het hele dorp en daarna stopten we regelmatig met de auto om stukjes te lopen en mooie plekken te filmen. Daarna dronken we koffie bij een eenvoudige gelegenheid aan de hoofdweg. Vol trots toonde de eigenaar zijn zelfgemaakt tafels, met stenen van het strand onder het glazen blad van de tafel. Ook rond de middenpoot waren stenen gedrapeerd. Een andere tafel was op de zelfde manier onder de glasplaat geheel gevuld met schelpen. Na de koffie gingen we kijken bij een winkel waar vanalles te koop werd aangeboden; geborduurde kleedjes, aardewerk, zelfgemaakte honing, kruiden, olijfolie, noem maar op. We werden hartelijk binnengehaald om alles te bekijken. We kochten uiteindelijk een flesje kaneellikeur en een pot thijmhoning. Ondertussen vertelde de vrouw dat de halve familie had meegeholpen om alles wat er ten toon werd gesteld, te maken. We kregen tenslotte nog een tip om te gaan eten bij "La Grotta" in Agios Nikolaos, in de noordoostpunt van het eiland.

Nadat we gedag hadden gezegd, reden we verder via Eliés naar Korithi. Bij de film vermelde ik ten onrechte dat de filmbeelden gemaakt waren bij Skinari. Dat moest zijn: Korithi. De blauwe grotten die je daar vanaf de zijkant kon zien, liggen weliswaar een eindje boven Skinari, maar hier waren we dicht bij Korithi. Na Korithi reden we verder naar Agios Nikolaos, waar we de lunch gebruikten bij het genoemde restaurant La Grotta. We lieten het ons goed smaken en vervolgden daarna onze reis. Via Askós kwamen we bij het prachtige strand Makris Gialos. Het strand zag er prachtig uit maar was aardig bezet. Verder langs de kust naar het zuidoosten kwamen we bij het Xigiá-strand. Ook dit was erg mooi om te zien, echter werd de ambiance hier nogal beheerst door een heftige geur van zwaveldioxide.

Na een paar kilomter sloegen we af naar de kust, naar Alykes. Het langgerekte dorp is inmiddels aardig toeritisch. Veel toeristische winkels en veel restaurants waren hiervan het bewijs. Daarna wilden we binnendoor rijden naar Kalamaki. Bordjes voor de route tussendoor waren er niet en op ons gevoel reden we verder. Uiteindelijk waren we al vrij dicht bij de hoofdstad en voorzagen dat we onze route toch via Chora moesten vervolgen. Midden op de weg stond ineens een jongedame met wandelstokken. Ze was niet zo goed ter been en vroeg ons in het Engels hoever het nog was naar de hoofdstad. Tijdens het gesprek bleek ze Nederlandse te zijn. Ze was duidelijk vermoeid en had gewandeld vanaf Amoudi, bij Alkykanas, een trip van ongeveer 18 kilometer. Ze wilde graag naar Zakynthos-stad, daar nog wat rondkijken en dan met de taxi terug naar huis. We besloten haar mee te nemen en af te zetten bij het Solomosplein. Ondertussen praatte ze vrijuit over haar single-vakantie en vroeg ons vanalles over Griekenland. Haar naam was Anita en ze kwam uit Duiven. Ze was erg blij met de lift en bedankte ons hartelijk toen we haar afzetten bij het plein. Daarna reden we naar huis via de reeds bekende weg.

Die avond aten we bij restaurant Zorba. Het restaurant bleek die avond voor het eerst zijn deuren te openen en de obers waren daarom erg gul. We kregen een extra karafje wijn en tenslotte bij het betalen van de rekening nog een ouzo. Ondertussen hadden we een geanimeerd gesprek, half Engels, half Grieks, met een Albanees, die sinds zijn derde jaar al op Zakynthos woonde. Hij vertelde over zijn studie en zijn plannen. Het was een slimme jongen die over veel dingen iets te vertellen had. Hij vertelde ons ook de betekenis van het mooie Griekse woord petaloudes, dat bestaat uit de woorden petao en louloudi. De naam voor vlinder betekent letterlijk vliegende bloem! Daarna keken we thuis nog even TV en gingen toen slapen.

maandag 9 mei 2022 - Naar het Kalamakistrand

Na de rijdag van gisteren was het nu weer een standdag. Tijdens het ontbijt hing er nog wel aardig veel bewolking, maar we waagden het erop, in de hoop dat de Griekse Goden de wolken wel zouden wegblazen en ons de zon zouden gunnen. We reden naar het Kalamakistrand, dicht bij ons, ten oosten van de opmerkelijke rots, die we inmiddels tot apekop hadden gedoopt. Er waren maar weinig mensen op het strand. Het was er heerlijk rustig. De temperatuur was prima en na korte tijd brak de zon regelmatig door. We brachten onze tijd door met lezen, zwemmen en zonnen en de middag vloog om. Laat in de middag gingen we pas terug, deden nog een paar boodschappen in de supermarkt onderweg en reden toen terug naar huis. We besloten de avond thuis door te brengen, met wat hapjes bij de TV.

dinsdag 10 mei 2022 - Met de boot naar het scheepswrak - Eerste halve finale van het Songfestival

We hadden een trip geboekt naar het bekende scheepswrak en daarom moesten we vandaag wat eerder op. Om kwart voor negen liepen we naar de opstapplaats, waar vandaan we met een busje naar Alykes werden gebracht. Vanaf daar ging het verder met de boot. De boot was gelukkig niet heel groot, dus het was niet zo'n massale excursie. We voeren naar het noorden en kwamen langs Skinari. Via de noordkaap gingen we aan de andere kant van het eiland verder naar het zuiden. Na enige tijd kwamen we aan bij het strand waar het scheepswrak ligt. Reeds lange tijd is Zakynthos bekend vanwege het hagelwitte strand met de verroeste resten van een boot, die daar ooit is aangespoeld. En zoals dat in Griekenland met oude auto's en bussen vaker gaat, is dat hier ook het geval met de oude boot. Het oude wrak ligt midden op het strand en is een bezienswaardigheid. De donkere roestkleur steekt heel mooi af tegen de witte steentjes op het strand. We hebben dan ook veel foto's en filmshots gemaakt.

Na drie kwartier gingen we terug via de kaap, naar de blauwe grotten bij Skinari, of eigenlijk dichter bij Korithi. De combinatie van het heldere water en de witte rotsen zorgt voor een prachtig blauwe kleur. Ook daar maakten we veel foto's. Het weer was goed, gelukkig. Op de boot, in de wind was het fris, maar de zon maakte alles goed.
BR> Na de blauwe grotten gingen we verder terug naar het strand van Xigia. We waren daar al geweest met de auto en de indringende geur van zwavel konden we ons nog goed herinneren. Het is echter een mooi strand met helder witte steentjes. Er zijn drie stranden naast elkaar. Na een zwemstop bij deze stranden zat de reis er bijna op. We voeren terug naar Alykes, waar we weer op de bus stapten, terug naar Kalamaki. Omdat de middag nog lang niet om was pakten we thuis de tas snel in en gingen nog een paar uur naar het Kalamakistrand, waar we nog lekker van de zon genoten. Heel bijzonder op dit strand, zijn de rotsen met de heldere kristallen erin. We hadden al een paar mooie stenen meegenomen, maar ook nu weer namen we nog een stukje mee van het aparte mooie gesteente.

Die avond knapten we ons lekker op en gingen naar de hoofdstraat om een pitabroodje te eten. Lekker gemakkelijk en ook een beetje sneller dan uit eten. Vanavond was namelijk de eerste halve finale van het songfestival en daar wilden we naar kijken. Op onze televisie konden we de speciale Nederlandse zender ontvangen die wereldwijd te zien was. We hadden een paar dagen geleden gehoord dat hier ook het songfestival werd uitgezonden.

woensdag 11 mei 2022 - Naar Agios Sostis, Macherado, Exo Chora en Kambi

We sliepen vanmorgen een beetje uit en na het ontbijt reden we in de richting van Laganas. Daar sloegen we af naar Agios Sostis. Om het eilandje Agios Sostis te bezoeken, moesten we 5 euro pp. betalen. Het eilandje was behoorlijk volgebouwd met voorzieningen voor de toeristen. Je kon alleen geen koffie of iets anders krijgen, want alles was nog dicht. Wel werd er een foto van ons gemaakt en deze konden we na een aantal minuten afhalen in de vorm van een sleutelhanger. Na korte tijd lieten we dit toeristische stuk achter ons. We reden naar Macherado, een heel oud dorp. Daar dronken we koffie.

Na de koffie reden we via Kiliomenos naar Exo Chora. We keken eerst wat rond en kochten een fles plaatselijke witte wijn. Toen lunchten we met kalamari en een choriatikisalade. We maakten foto's van de oudste olijfboom en vervolgden toen onze weg naar Kambi. Op de plaats waar het grote kruis is gezet, zijn na de tweede wereldoorlog de landverraders van de klippen gegooid.

Na Kambi reden we terug naar Exo Chora en verder naar Mariés. Daar vervolgden we de weg naar de overkant. Daar kwamen we een eindje boven Alykes uit. We reden verder naar Pigadakia, Kalithea en Skoulikado. We wilden binnendoor rijden naar Kalamaki, maar dat mislukte. Er waren geen borden die de richting aangaven maar uiteindelijk vonden we dicht bij de stad toch weer de juiste richting. Na nog een paar boodschappen te hebben gedaan zaten we na korte tijd weer op ons balkon.

donderdag 12 mei 2022 - Naar het Dafni-strand

Na het ontbijt reden we naar het Dafni-strand. Wanneer je de weg volgt van de stad naar Vasilikos, krijg je ongeveer halverwege vanzelf de afslag naar het Dafni-strand. Wanneer je aan het einde van het smalle weggetje op het strand komt, lijkt het op het strand behoorlijk druk, maar wanneer je dan naar links loopt, in dit geval dus naar de oostkant van het eiland, in de richting van Gerakas, wordt het erg rustig. Dit is dan ook het gedeelte waar je al je kleren uit mag doen. Het is een prachtig ruim strand. De rotsen zijn bijzonder mooi en wanneer je van stenen houdt, kun je hier hele mooie exemplaren vinden. Dit gedeelte van het strand ligt aan de voet van een hoge rots. Op de plaats waar de rotsen het strand raken, zie je dat de zee in de loop der jaren een enorme holte heeft geslagen. Je kunt helemaal onder de rotsen kijken en het geheel doet denken aan een druipsteengrot met stalagtieten. Na een heerlijke middag, die veel te snel voorbij was, reden we weer naar huis.

vrijdag 13 mei 2022 - Naar Xigia-Pelagaki-beach - Gezongen op het plein in Zakynthos-stad

Vandaag gingen we weer rijden en wilden we nog wat stranden aan de noordkust verkennen. Op internet hadden we gehoord over een klein verborgen strandje met de opmerkelijke naam "Donkey's cock". We waren er eerder in de buurt geweest en wilden het nu gaan bezoeken. Na wat zoek- en wandelwerk vonden we de plek, die gekenmerkt wordt door een grote ronde rots, die een paar meter uit de zee omhoog steekt. Misschien is er ooit een strandje geweest, maar nu was het eigenlijk alleen maar een zitplek, waar je op platte rotsen vlak bij het water kon zitten. Het was mooi om te zien, maar niet om er langer te blijven. We reden dan ook verder naar het westen. Een ander strand werd aangeduid met de naam Pelagaki, wat letterlijk kleine zee betekent. Het strandje maakte deel uit van de stranden van Xigia. De twee stranden die we eerder hadden gezien en waar we ook met de boot waren geweest, maakten ook deel uit van Xigia. Dit kleine strandje was erg mooi om te zien. We hebben er even gezwommen en onze salade opgegeten. Je kunt het strand bereiken, door vanaf Alkykes de kustweg te volgen naar het noord-westen. Toen wij er waren was er een stuk weg dat nog niet verhard was. Hier zijn we linksaf geslagen, verder het land in, maar op de terugweg reden we via dit onverharde deel, dat heel goed te berijden was. Je kunt dus vanaf Alykes langs de kust gewoon rechtdoor rijden naar het noordwesten. Op een gegeven moment komt er een kruising, waar de hoofdweg naar links gaat, het land in. Je kunt er ook rechtdoor rijden, maar er is ook een smal steil weggetje dat naar beneden gaat naar de kust. Op de kruising staat een taverne met de naam Pelagaki. Hier neem je dus het smalle weggetje naar beneden. Het eindigt bij een parkeerplaats. Vanaf daar kun je lopend via een lange trap naar beneden naar het mooie strandje. Het water is superhelder en de zwavelgeur is hier minimaal.

Na de lunch reden we via Alykes terug naar Zakynthos. Daar gingen we aan de rand zitten op de trappen, in een ronde amfitheatervorm. We zongen ons gehele Griekse repertoire door. Ondertussen kwam er een grote groep mensen voorbij, waartussen Anite uit Duiven liep, de liftster die we eerder hadden meegenomen. Na een enthousiaste begroeting liep ze verder met het gehele gezelschap. Toen we uitgezongen waren reden we terug naar huis en aten die avond bij Parthenon.

zaterdag 14 mei 2022 - Naar het Kalamakistrand en de finale van het Songfestival

We sliepen die ochtend een beetje uit en begaven ons toen naar het Kalamakistrand. We zaten weer ongeveer op dezelfde plek en genoten van de zon en het verkoelende water. Na een lange middag gingen we voldaan naar huis, waar Anette ons trakteerde op zelfgemaakte plefrotous met garides. Lekker thuis gegeten en toch Grieks! Die avond keken we naar de finale van het Songfestival.

zondag 15 mei 2022 - Naar Agriosikia, Alykes, Prodromos-klooster en Orthonies.

Het was laat geworden gisteravond. Ukraine had het songfestial gewonnen en we hebben tot het einde de puntentelling mee gekeken. In de kleine uurtjes gingen we pas slapen. Daarom hadden we die ochtend geen wekker gezet en sliepen lekker uit tot na tienen. Na ons ontbijt gingen we eerst naar de receptie, want toen we een eitje bij het ontbijt wilden koken en de elektrische kookplaat wilden aanzetten, ging het licht uit en de kookplaat deed dus niets meer. Geen eitje bij het ontbijt dus...

Daarna reden we in de richting van Alikanas. Volgens informatie op internet zou er een klein verscholen strandje liggen tussen Ammoudi en Alikanas. De naam van dit strandje is Agriosikia, genoemd naar een grot die daar ook zou zijn. De beschrijving was niet helemaal helder maar klopte achteraf wel. Tussen Alikanas en Ammoudi is er een afslag naar de kust. Dit weggetje loopt tussen de olijfbomen door. Bijna aan het einde van dit weggetje is er ruimt voor een paar auto's. Je kunt nog verder, maar daar is niets te zien. Op de plek waar er een paar auto's kunnen staan, loopt een karrespoor, een typische doorgang voor tractoren en dergelijke. Volgens de beschrijving zou hiervoor een ketting zijn gespannen tussen twee olijfbomen. Dat klopte toen wij er waren (2022). Volg dit pad en blijf dicht bij de kust. Na een korte wandeling kom je dan op een plaats waar beneden wat rotsplateau's zijn, waar je op kunt liggen zonnen en vanwaar je ook het water in kunt. Er zijn zelfs de letters FKK op de rots geschilderd. Er waren drie mensen en wij lieten hen hun privacy behouden en liepen terug.

We reden verder, de rivier over, tussen Alykanas en Alyki en sloegen toen af naar Katastari. Toen naar het Prodromos klooster. Hier vandaan had je een prachtig uitzicht over de baai van Alykes en het zoutmeer. Daarna reden we verder via Orthonies naar het Spiliotissa klooster. Hier was niet veel te zien en we reden terug naar Orthonies. Daar gebruikten we de lunch op een gezellig terras. Het huisdier van de familie, een kleine schildpad, liep vrij rond tussen de tafeltjes. Na een lekkere lunch van meze met een wijntje reden we terug via Anafonitria, Maries en Exo Chora. Toen sloegen we af naar het binnenland en reden via Loucha en Giri naar Agia Marina. Kort daarna kwamen we weer op de hoofdweg en reden we via Zakynthos terug naar Kalamaki.

Honger hadden we nog niet. We dronken koffie op ons balkon en gingen toen wat winkelen in Kalamaki.

maandag 16 mei 2022 - Naar het Dafni-strand

We gingen na het ontbijt op zoek naar het Agulu-strandje. Dit zou via een paadje te bereiken zijn voorbij Argassi. Na wat zoekwerk vonden we het pad. Op de weg van Argassi naar Vasilikos, is er een eindje voorbij Argassi een S-bocht. In die bocht gaat de weg over een oude stenen brug. Na de brug is er na 250 meter een pad naar links, naar de kust dus. Dit pad leidt naar het donker ogende strandje. Omdat we vonden dat dit strand niet kon tippen aan het mooie Dafni-strand, reden we door naar Dafni. Dti strand was geheel verlaten toen wij er in mei 2022 waren. De prachtige ambiance van het mooie smalle weggetje er naartoe en de mooie grillige rotsen op het strand maken dit strand toch wel tot één van de mooiste van Zakynthos. Na een lange middag van zonnen, zwemmen en lezen, reden we voldaan terug naar huis. Even boodschappen gedaan bij de lidl een eindje buiten Zakynthos, op de weg naar Keri en daarna heerlijke uitgerust op ons eigen balkon.

dinsdag 17 mei 2022 - Naar een olijvenpersmuseum, Agalas, Limnionas, Korfadakia, Karakonissi en het Kalamakistrand.

Na het ontbijt op ons balkon reden we naar een olijvenpersmuseum. Er waren daar verschillende oude werktuigen te zien die in vroeger tijd werden gebruikt voor de olijvenpers. Ook was daar een moderne installatie die nog steeds in gebruik was. Op dit moment stond alles stil, want het was niet de tijd van de olijvenoogst.

Daarna reden we via Lithakia naar Agalas. Vandaar terug naar Lithakia, Kiliomenos en Agios Léon en verder naar Limnionas. Er is daar een zeearm die ver doorloopt in het land, omgeven door stijle rotsen. Je kunt daar zwemmen en snorkelen. Het uitzicht op het water is er prachtig. We lunchten daar en reden daarna verder naar Korfadakia. Er werd in de omgeving flink gebouwd om een nieuw heenkomen te maken voor de toeristen. Ook hier in deze plaats, die echter werd aangegeven met Porta Roxa, werd gebouwd en werd de omgeving zodanig aangepast dat het aantrekkelijk was voor toeristen. De rotsen zijn daar erg mooi en zorgen voor mooie beelden.

Er lopen twee wegen van Agios Leon naar Limnionas. We reden nu terug via de oostelijke weg. De omgeving daar is erg mooi en de asfaltwegen zijn uitstekend te berijden. Vlak voor Kiliomenos namen we de afslag naar Karakonissi. De weg bleek te leiden naar de kust, naar een klein eilandje dan net niet aan het vasteland vastzit. Het mooie blauwe water tussen het eilandje en Zakynthos zelf is erg mooi. Je kunt daar zwemmen, zonnen en snorkelen en er is zelfs een kantina waar je wat te eten en te drinken kunt kopen.

Daarna reden we via Kiliomeno, Lithakia en Laganas naar het Kalamakistrand, waar we nog een paar uuur genoten van de late middagzon, die nog heerlijk warm was. Het was dan ook bijna noodzakelijk om een paar keer verkoeling te zoeken in het inmiddels flink opgwarmde zeewater. Om 7.00 uur reden we weer naar huis, om ons daar op te knappen voor het eten.

woensdag 18 mei 2022 - Naar Marathonissi

Vandaag hadden we een uitstapje naar het nabij gelegen eilandje Marathonissi. We meldden ons bij één van de vele stands waar je excursies kunt boeken. Daarvandaan werden we met een busje naar de haven van Laganas gebracht. Daarvandaan ging het verder met een speedboot naar het eiland. We hadden een heerlijke middag op het prachtinge strand van Marathonissi. Het was redelijk druk, maar niet té druk. Waarschijnlijk is het hier in de zomer erg druk, maar daar hadden we nu geen last van. Rond 6 uur lieten we ons met een boot weer terugbrengen naar Laganas en vandaar weer met een busje naar huis.

donderdag 19 mei 2022 - Naar Eliés en de olijvenpers en Anafonitria.

Na de stranddag van gisteren hadden we vandaag weer een rijdag. We reden richting de stad en sloegen daarvoor af naar Macherado. Daar vandaan reden we naar het noord-westen, met de bergen aan onze linkerkant. Via Katastari en Makris Gialos kwamen we in Eliés. Elies is niet een echt dorp maar een gebied. Een berlangrijke plaats is de olijvenpers. We gingen daar naar binnen en kregen uitleg over de werkwijze van het persen van de olijven. Via een korte videofilm konden we het hele proces bekijken. De apparatuur zelf was nu in rust, omdat het nu niet oogsttijd was. We konden verschillende smaken van olijfolie proeven en kochten drie verschillende soorten. Ondertussen hadden we met één van de dochters uit het familiebedrijf een interessant gesprek over politiek, geloof, democratie en de Griekse overheid en het niet-democratische beleid dat ze voeren.

Na Eliés reden we verder naar Volimes. Daar reden we rond door het uitgebreide dorp, met de verschillende delen. In Anafonitria gingen we lunchen. Het waaide vandaag flink en dat maakte dat het in de schaduw nogal fris was. Maar de plek waar we zaten was netjes afgeschermd met plastic en dat zorgde ervoor dat we comfortabel konden zitten.

Na Anafonitria reden we de verkeerde kant op en kwamen toen uit bij het klooster van Agios Giorgos. We reden terug naar Anafonitria en namen toen de weg naar Mariés, Exo Chora en Agios Leon. Daarna via Kiliomeno en Macherado weer naar huis.

vrijdag 20 mei 2022 - Naar Bouchali, gezongen in de stad en naar het Kalamakistrand.

Vandaag reden we onze muziekspullen naar Zakynthos. Eerst reden we naar de wijk Bouchali. Dat is de heuvel die je vanaf verschillende punten op het eiland kunt zien liggen als een enorme driehoek. Hij ligt precies naast de stad en wanneer je de boulevard afrijdt in noordelijke richting, krijg je een eindje voorbij het Solomosplein een afslag naar links, naar Bouchali. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de hele stad en de havens. Met de auto kun je ook nog verder, naar het kastro.

Nadat we hier een aantal mooie plaatjes hadden geschoten, reden we naar beneden. We parkeerden de auto langs de boulevard, even voorbij het plein. Daarna liepen we de winkelstraat in en vonden daar een mooie plek in de schaduw, om te zingen. Een groot deel van onze Griekse liedjes zongen we, totdat het 14.00 uur was. Dan sluiten de winkels en zijn er niet veel mensen meer op straat. We kregen veel leuke reacties van de voorbijgangers en voldaan trakteerden we ons daarna op koffie.

Daarna was het tijd om naar het strand te gaan. We reden naar het Kalamakistrand, lekker dicht bij huis. Het was weer erg rustig op het strand en de rest van de middag vloog om. We bleven tot na 7.00 uur en gingen toen terug naar huis, om ons op te knappen voor het avondeten.

zaterdag 21 mei 2022 - Naar het strand van Dafni.

Vandaag was onze laatste volle dag, want morgen zouden we teruggaan naar Nederland. We hadden gekozen om deze laatste dag door te brengen op het Dafni-strand, misschien niet het allermooiste strand van het eiland, maar zeker wél het fijnste strand om te zijn. Er kwamen vandaag ook maar enkele mensen en we konden volop genieten van de rust, de zon en de zee. De zon was fel en het zand was heet, maar gelukkig hadden we de bescherming van ons unieke zonnescherm. We hadden eigenlijk nog niemand gezien die zo'n scherm gebruikte. We konden het opzetten met behulp van haringen in de grond, maar hier op Zakynthos, waar de schildpadden vanaf half mei aan land komen om eieren te leggen, was het raadzaam om niets in de grond te steken. We hadden dan ook dikke stenen gebruikt in plaats van haringen en dat ging ook goed. Tegen 8.00 uur waren we weer thuis en knapten ons op om voor de laatste keer uit eten te gaan.

zondag 22 mei 2022 - terugreis naar Eindhoven

Na het ontbijt pakten we de laatste restjes in onze koffers en brachten die naar de receptie. We leverden de sleutel in en gingen met de auto naar de verhuurder. Alles was in orde en daarna liepen we winkelend terug naar de richting van ons appartement, waar we opgehaald zouden worden door een busje, om naar het vliegveld te gaan. We hadden met de auto precies 1000 kilometer gereden en hadden zo ongeveer het hele eiland bereden. We lunchten met een pitabroodje en een karafje wijn en waren toen netjes op tijd voor het transfer.

Op de luchthaven verliep alles vlot, maar na korte tijd werd duidelijk dat ons vliegtuig pas een uur later kon vertrekken vanwege de drukte op Schiphol. Bij aankomst op Schiphol moest er bebruik gemaakt worden van een trap, in plaats van de gebruikelijke tunnel. Maar de trap was kapot en het duurde een half uur om het probleem op te lossen. Daarna konden we onze koffers ophalen en naar de trein gaan. Deze zou regelrecht naar Eindhoven gaan, maar vanwege een storing reed die via Hilversum en daarna niet verder dan Utrecht. De eerstvolgende trein naar Eindhoven zat zo vol dat we er gewoon niet meer bij konden. Die hebben we dus laten gaan. Een half uur later konden we instappen en de rest van de reis ging zonder oponthoud. De terugreis was dus niet helemaal ideaal, maar de vakantie was geweldig geweest!

Op Zakynthos hebben we precies 1000 kilometer gereden met onze huurauto.